Testloop H-Trail 23 maart 2013

Toen Geert me enkele weken terug uitnodigde om samen met hem en Paula een 'nog geheime trail' uit te testen en mee op te tekenen, was ik uiteraard meteen van de partij. Meer info dan dan de locatie kon hij nog niet delen, maar hij kon alvast één waarschuwing meegeven: 'Voorzie iets droog voor achteraf, want het kàn en zàl nat worden.' Onnodig te vertellen dat ik erg nieuwsgierig was...

Zaterdag was het dan zover: Om 7u vertrokken we in één auto naar <piep> van waaruit we de trein verder zouden nemen naar <piep>. De ruim twee uur durende rit vloog door de gezellige babbel letterlijk voorbij. Na een snelle koffie - en mijn definitieve schoenkeuze (ik twijfelde tussen mijn waterwerende SpeedCross 3's en de sneldrogende Trailroc's, maar koos uiteindelijk voor die laatste) - stapten we op de trein naar onze start-bestemming. 

Al gauw bleek echter dat ik teveel gewend ben aan 'vanuit de auto' te vertrekken, want op de trein merkte ik al snel dat ik mijn handschoenen en muts in de koffer had laten liggen. Les geleerd: stop je spullen die je zeker bij wil hebben in je rugzak ipv je sporttas... Gelukkig waren mijn twee metgezellen iets meer bij de pinken en hadden zij reservermateriaal bij, wat ze dan ook nog met veel plezier wilden uitlenen - waarvoor nogmaals dank! :)

Vermits ik over een aantal zaken nog een beetje vaag dien te blijven tot de officiële aankondiging van deze 'H-Trail', kan ik geen al te gedetailleerde beschrijving van de route posten, maar een aantal persoonlijke indrukken kan ik toch alvast meegeven:

De looprichting ligt nog niet 100% vast, maar amper twee minuten na het starten van onze GPS-horloges kreeg ik van een enthousiaste Paula en Geert al een vrolijke en luidkeelse 'Verassing!'... Meteen maakte die 'verrassing' al duidelijk maakte wie de binken waren en wie het binkje-in-spé :). Achteraf vond ik het desondanks geweldig, en ik hoop dan ook dat deze verrassing erin blijft zitten!

Geert had trouwens niet overdreven, want nat was het inderdaad. Naast de sneeuwval en fijne hagel waarop we onderweg getrakteerd werden, lag het parcours er op verschillende plekken heerlijk 'uitdagend' bij. Klimmetjes en afdalingen via steile paadjes of beekjes, soms kon je het verschil niet heel duidelijk uitmaken. Natte voeten waren nagenoeg onvermijdbaar, dus ik was blij dat ik voor mijn TrailRoc's zonder ClimaShield had gekozen. Naar het zomer-seizoen toe zal het waarschijnlijk wel wat droger worden, maar modder, blubber en glibberigheid waren zaterdag alleszins schering en inslag. 

Aanvankelijk probeerde ik de eerste kilometers nog zoveel mogelijk het tempo van Paula en Geert te volgen, maar bij het klimmen bleek duidelijk dat ik daar nog toch nog wel wat training voor de boeg heb. Mijn loopcompagnons toonden zich echter heel geduldig, en wachten regelmatig geduldig af tot ik hen had bijgehaald, of liepen een tijdje 'met de rem op' zodat ik hen kon bijhouden.

Vooral in het eerste deel van de trail zaten wel enkele flinke klimmetjes -  met een mooie mix van kortere steile beklimmingen en van lange, gestage stijgingen - maar de tweede helft was zeker niet te onderschatten met naar mijn gevoel toch redelijk wat 'vals plat'. Geert betoonde zich een prima gids, maar onze interpretatie van 'een klein bultje' of een 'plat stukje' verschilt toch duidelijk ;)

De afdalingen waren tweeledig: ze waren niet super-technisch, maar technisch genoeg om voorzichtig te zijn, vooral door de vele glibberige keien. Paula heeft trouwens haar bijnaam van 'the Dutch Descending Queen' (of was het 'Lunatic'?) die ze kreeg op de TAR absoluut niet gestolen: sommige momenten smeet ze zich gewoon naar beneden, en bleef dan onderaan de afdaling rustig op ons staan wachten - en dan voor alle duidelijkheid: vooral op mij, want Geert smeet zich niet veel minder ;)

(Edit: het was dus 'Dutch Downhill Idiot', met dank aan Paula voor de corectie! :))

Alles bij elkaar was het een zeer mooie trail met heel wat afwisseling. Een groot deel liep doorheen de Ardense bossen, soms door de velden, en ruim 95% via onverharde paden en single-tracks. Met pakweg 1200 hoogtemeters op 32km was het dan ook 100% genieten, maar daar was ook het gezelschap absoluut debet aan: Paula en Geert gaven me geen moment het gevoel dat ik hen ophield, al was dat ongetwijfeld geregeld het geval. Ik ben alleszins heel blij en vereerd dat ik deel mocht uitmaken aan de voorbereiding van dit H-Trail project, en ik hoop dat ik ook bij eventuele volgende projecten mijn steentje mag bijdragen ;)

Van zodra één en ander officieel is aangekondigd, mag je hier alleszins meer info verwachten over deze 'H-Trail'!

Blogs Geert: TAR 2011 / UTMB 2012

Blog Paula: IronLady.nl