20km door Brussel 2011

Hoewel het de laatste tijd enorm stil is op m'n blog, zit het met het lopen voorlopig wel goed. Zelfs met bijna een week volledige rust in voorbereiding van de 20Km van Brussel liep ik vorige maand mijn 'beste' maand qua kilometers.

Over die 20km had ik aanvankelijk echter een beetje gemengd gevoel. Oorspronkelijk startte ik immers met lopen om wat overtollige kilootjes te verliezen, maar gaandeweg bleek lopen een ideale manier om te ontstressen, en tot rust te komen. Bij m'n laatste wedstrijd, de Zandvoort Circuit Run vorig jaar, voelde ik me echter niet helemaal op m'n gemak. Zulke massa-events zijn eigenlijk niks voor mij. Als eerder langzame loper haal ik zowieso nooit meldenswaardige resultaten, maar vooral die drukte en het lange wachten tot de effectieve start, zijn er wat te veel aan.

Desondanks had ik er wel zin in. Mijn startnummer '27765' had ik vooraf al opgehaald in de kantoren van de organisatie in Brussel, zodat ik de 29e mei relatief ontspannen aan de startlijn kon aanschuiven. Het was warm, en ik dronk vooraf preventief een extra flesje water, waardoor ik vlak voor de start nog eerst letterlijk moest aanschuiven aan het rijtje wildplassers ;)

Conditioneel voelde ik me prima, en had min of meer gepland me te laten hazen door de zwarte ballon van 2u15 te volgen. Die vond ik niet, maar had mezelf zowiezo voorgenomen rustig te starten, en gedurernde de ganse westrijd een gelijk temp trachten aan te houden. De kalme start lukte wonderwel - hoewel ik desondanks redelijk wat tragere lopers voorbijging - en voor ik het wist passeerden we al de eerste bevoorrading, waar er na wat verwarring toch nog water beschikbaar was.

De eerste vijf, zes kilometers waren min of mee in stijgende lijn, en nam ik iets kortere passen dan normaal, terwijl ik wel mijn normale tempo trachtte aan te houden. Mijn tactiek leek te werken, want vooral na de twee tunnels merkte ik dat ik steeds meer mensen begon voorbij te gaan. Langzaam aan weliswaar, maar toch.

Rond kilometer dertien kreeg ik plots telefoon van mijn vrouwtje die toch ongerust geworden was nadat ze had gehoord dat de hitte slachtoffers had gemaakt. Ik kon haar nog net geruststellen, toen mijn telefoon nog maar eens uitviel (*).

Ondertussen hadden we het zwaarste stuk wel gehad, en liep de route wat meer omlaag. Ik bleef her en der langzamere lopers oprapen, tot ik plots mijn rechterkuit voelde samentrekken. Vermits ik dat nog nooit had meegemaakt, trok ik me er aanvakelijk niet al te veel van aan, en liep gewoon door. Een paar honderd meter verder echter, trok mijn kuit opnieuw. En de linkerkuit. Ik kon nog net pijnlijke krampen vermijden door de gaan wandelen.

Ik stretchte even, en licht geïrriteerd hervatte ik enkele honderd meters verder mijn looptempo. Moe was ik nog helemaal niet en een tijd van 2u15, en zelfs 2u10 zat er nog steeds in.

De harde kuiten kwamen echter steeds terug, en verplichtten me verschillende keren terug te gaan wandelen, tot aan de Tervurenlaan. Ruim de helft van de lopers waren daar op wandelen overgeschakeld, en ik had mezelf zo voorgenomen mij hier niet te laten kennen.

Tot halverwege de Tervurenlaan ging het prima, maar toen speelden mijn kuiten opnieuw op. Ik had er flink de pest in, want mijn geschatte tijd van 2u10 zou er niet meer inzitten, en zelfs 2u15 werd krap. Er zat echter niets anders op dan rustig terug te gaan lopen, maar mijn tempo terug wat te temperen.

Met de officëel gemeten tijd van 2:21:27 werd ik 21810e op 30571 deelnemers, oftewel de 7870 in mijn categorie, oftwel de 16933e man :). Het 10k-punt werd geregistreerd op 1:05:53 dus een tijd rond 2u15 had zeker gekund had ik geen harde kuiten gehad. Gezien echter, dat ik praktisch achteraan het laatste vak gestart ben, ben ik toch nog heel wat lopers voorbijgegaan. Op zich ben ik dan ook best tevreden met mijn prestatie.

De harde kuiten had ik nog nooit eerder gehad, misschien was het weekje volledige rust voor de wedstrijd toch niet zo verstandig geweest? Volgende keer doen we het vooraf zeker nog rustig aan, maar volledige rust doe ik beter niet meer vermoed ik.

Nog 'n paar sfeerbeelden:

(*) Doordat ik mijn iPhone buiten het lopen ook dagelijks gebruik als GPS, heeft de batterij enorm veel te lijden gehad door de temperatuurschommelingen achter de voorruit. Een tip die ik iedereen die zijn iPhone vaaks als GPS gebruikt dan ook graag meegeef: laat de airco langs de voorruit gaan, zodat ook je iPhone voldoende koeling krijgt.