Ik had geen beter besluit kunnen maken: amper de deur achter me gesloten, of de sneeuw verruilde zich voor de zon. Een winterzonnetje weliswaar, maar wel heerlijk. De gladheid viel uiteindelijk nog mee, zeker de minder drukke stukjes van mijn route.
Omdat ik maandag en woensdag mijn programma eerder liberaal had opgevat, en mijn rondes op m'n eigen tempo had gelopen (zonder écht met de hartslag rekening te houden), leek het me verstandig het vandaag eens wat rustiger aan te doen. Op een rustig tempo genoot ik dus een uurtje vooral van de omgeving, terwijl ik mijn hartslag grotendeels binnen de voorgeschreven zone kon houden - enkel tegen het einde viel me dit wat moeilijker. Een goed dagje of misschien begint de uithouding ondertussen al wat vorm te krijgen? Eender hoe: het was dus heerlijk lopen vandaag.
Een paar sfeerfotootjes, om mijn blogje eens wat op te luiken met wat kleur :)
Datum | Type | Tijd | Afstand | Tempo | Snelheid | HR |
25/1 | Rustige Duurloop (LSD) | 50:03 | 7.26 km | 6:53 per km | 8.7 km/h | 160 |
27/1 | Rustige Duurloop (ED) | 40:05 | 6.30 km | 6:22 per km | 9.4 km/h | 162 |
30/1 | Rustige Duurloop (LSD) | 1:00:06 | 8.24 km | 7:18 per km | 8.2 km/h | 150 |
Samenvatting januari:
# Trainingen | Tijd | Afstand | Tempo | Snelheid | HR |
11 | 09:31 uren | 80.05 km | 7:06 per km | 8.4 km/h | 153 |
Ondanks het weekje met de blessure toch nog tot nog toe de maand met de meeste kilometers. Ik begin mij stilaan een 'échte' loper te voelen :). Vanaf volgende week wordt het trainingsvolume trouwens voor de komende vier weken met een kwartiertje opgeschroefd (Joepie!) naar 165 minuten (per week), maar de intensiteiten blijven gelijk. Hopelijk kan ik mijn hartslag tegen het einde van die vier weken toch een beetje doen zakken, want daarna wordt niet enkel het trainingsvolume nog een keer opgeschroefd, maar ook de intensiteit.
Naar aanleiding van Gaston Roelants was ik trouwens een keer gaan nadenken (nee, niet té hard, natuurlijk ;)). Het was niet zo'n gemakkelijke wedstrijd geweest, en eerlijk gezegd kan ik daar de sneeuw niet àlle schuld voor geven. Ik was ook totaal niet voorbereid geweest op het heuvelachtige parcours. Af en toe een hellinkje trainen zou zeker geen kwaad kunnen, al was het maar om wat extra kracht bij te kweken.
Nu is er hier bij ons in Hoevenen, Kapellen of omstreken niet veel heuvel te bekennen, tot ik laatst een keer door Ekeren reed en de 'Leugenberg' overstak: een lange brug, die afhankelijk van welke kant je komt uiteraard, eerder steil omhooggaat, en langzaam en met een grote bocht bergafwaarts helt. Bij gebrek aan een échte heuvel is die 'Leugenberg' misschien een goed alternatief om toch af en toe eens een heuveltje te trainen. Omdat de Leugenberg totaal niet in mijn gewoonlijk loopgebied ligt, moest ik een totaal nieuwe route uittekenen. Het resultaat is een parcourtje van ongeveer 7 km met de 'helling' ongeveer halverwege.
Binnenkort gaan we 'm zeker eens uitproberen.