Trail des Fantômes 2011 - La Roche en Ardenne

Al een tijdje verruil ik met veel plezier het asfalt zoveel mogelijk voor bospaadjes, landweggetjes en andere onverharde ondergronden. Het was dan ook slechts een kwestie van tijd voor ik in plaats van een klassieke weg-wedstrijd zou deelnemen aan een georganiseerde trailrun.

De keuze viel al snel op de Trail des Fantômes in La Roche. Mijn echtgenote's oma had daar tot voor enige jaren een buitenverblijf vlak langs de Ourthe, dus helemaal onbekend terrein was het niet voor mij. Aan lopen dacht ik toen echter nog lang niet; in het beste geval was ik te porren voor een wandelingetje naar het dorp. :)

Het was een aangenaam weerzien, maar veel tijd om rond te kijken had ik Zondagmorgen niet meer. Ik was weliswaar ruim op tijd, maar ik moest mijn startnummer nog ophalen. Ik twijfelde eerst of ik naast mijn waterzak ook mijn heupriem met twee flessen zou meenemen, maar vermits er onderweg zowieso bevoorrading was, besloot ik dat niet te doen. Een twee liter zou toch voldoende moeten zijn...

Om iets voor tien stelde ik me zowat achteraan van de ruim 200 deelnemers aan de 'korte' afstand van 25km. De deelnemers van de 50km waren al een drie-tal uren eerder vertrokken, maar de finishers van beide afstanden werden rond de middag verwacht. Zelf hoopte ik rond de vier uur te blijven, en aan te komen tegen 14u. Enkele supporters zouden thuis rond 11u vertrekken om me dan aan de finish te verwelkomen.

Het tempo zat er meteen in, al kregen we meteen de eerste klim te verwerken, weliswaar over het asfalt. Na enkele bochtjes moesten we linksaf het eerste pad op; meteen steil omhoog. Zowat iedereen ging wandelen, en ik vernam van een mede-loopster dat deze lange klim ook tijdens de Marathon Nature diende bedwongen te worden. De rest van het parcours zou gevarieerd zijn, maar rond de 21km zou het nog 'n tweede keer 'erg pittig' worden...

Na deze eerste flinke klim vervolgden we alleszins onze weg over allerhande bospaadjes, single-tracks en zandweggetjes. Door de regen eerder die morgen waren sommige paadjes flink modderig, maar een groot probleem was dit niet. Het was vooral genieten geblazen. Af en toe maakte vertraagde ik tot wandeltempo voor een foto-pauze, maar helaas: deze keer gaf niet mijn Garmin er de brui aan, maar m'n fototoestel. Gelukkig bracht de iPhone weer de redding, maar die hield ik liever niet de hele tijd in m'n hand. Uiteindelijk heb ik dus wel wat minder foto's gemaakt dan ik van plan was.

We staken verschillende keren kleine beekjes over, en volgens zelfs een eindje een ondiepe bedding. Na opnieuw een klimmetje volgde een steile afdaling, die we letterlijk zigzaggend van boom tot boom dienden te nemen. Met mijn gewone loopschoenen had ik nog nét genoeg grip om niet onderuit te gaan, al scheelde het soms niet veel. Trailschoentjes waren misschien toch geen overbodige luxe geweest.

De trail liep vervolgens een heel eindje langs de Ourthe over spekgladde leistenen afgewisseld door lastige boomwortels. Een mooi, maar technisch moeilijk stukje voor een niet-geoefend beginnend trailer als ik. Net voor de bevoorrading van 15km kreeg ik opnieuw last van harde kuiten, maar na even rekken kon ik gelukkig verder lopen. Bij de verzorgingspost vervolgde ik na een glas Cola en een energie-gelletje vol goede moed mijn weg.

Iets verder was de oversteek van de Ourthe aan de beurt. Het water had weinig stroming, was minder koud en minder diep dan ik had verwacht en de oversteek verliep dan ook vlotjes, al had ik achteraf gezien net zo goed kunnen lopen in plaats van wandelen. Na de oversteek volgde opnieuw een flinke klim, waarna de trail opnieuw afwisselend omhoog en omlaag liep. Regelmatig staken de harde kuiten weer de kop op, en werd ik verschillende keren gedwongen een eindje te gaan wandelen. Ik verloor hierdoor veel tijd, en de geplande finish tegen 14u zou ik niet meer halen, maar ik liet het niet aan mijn hartje komen: uitlopen was tenslotte mijn eerste doel, en als ik al niet laaste werd, was elke positie een overwinning… Mijn supporters zaten inmiddels op een terrasje geduldig te wachten.

Kort na de laatste verzorgingspost was het wel even slikken: na een korte maar enorm steile afdaling in los zand doemde er plots een nagenoeg verticale helling op. Op handen en voeten ging het steil omhoog door inmiddels losgetrapt zand, met niet meer grip dan wat boomwortens en gelukkig enkele boomstammetjes. Een geoefend trailer van de 50km ging me halfweg voorbij, en dankbaar keek ik zijn techniek af, om naukeurig zijn sporen te volgens, zij het iets langzamer ;).



Toen ik eenmaal boven aankwam was hij al verdwenen, en moest ik goed uitkijken naar het vervolg van de route, want een pad was er niet onmiddelijk te bekennen. Iets verder vond ik echter een paar gele pijltjes, en vervolgde opgelucht mijn weg. De laatste kilometers gingen vooral terug bergaf, en ondanks opnieuw harde kuiten probeer ik nog wat tijd goed te maken. Het bordje '1km' gaf nog aanleiding voor een laatste energiestoot, en opgelucht met een ferm 'Yes!'-gevoel passeerde ik tenslotte de finish, waar ik ape-trots mijn grijze finishers-shirt in ontvangst nam.

Met een officiële tijd van 4:38:23 haalde ik een 192e plaats van 245 ingeschrevenen (waarvan een 35-tal niet gestart/gefinished), en kwam binnen als 152e man.

Op zich ben ik redelijk tevreden met mijn prestatie, al had ik conditioneel nog wel iets meer aangekund en had ik iets harder door mogen duwen. Fysiek moet ik echter wat bijtrainen (ik had de afgelopen twee maanden relatief weinig kilometers in de benen), en dan vooral heuveltraining om die harde kuiten te helpen vermijden. Tips zijn altijd welkom :)

Voor meer foto's kan je mijn Flickr-feed bekijken: Trail des Fantômes

Hieronder nog een algemene ipressie van de Trail des Fantômes 2011. Ben er zelf niet in de zien, maar het geeft wel een mooi beeld van de trail:



Tot slot nog een paar toffe blogverslagen van collega-trailers:

Chris van Beem - 50km
Mud Sweat Trails - 25km