Het gebied waar de Ninglispo - naar verluid de enige bergrivier in België - doorheen stroomt, is sinds 1949 geklasseerd; ongerepte natuur verzekerd dus. Volgens Wandermagazin is de wandelroute 'In de Amblèvevallei' dan ook een '... zeer gevarieerde, maar veeleisende wandeling langs de beken Ninglinspo en Chefna.'.
Deze veelzeggende omschrijving kon niet anders dan onze aandacht trekken, en deze wandeling belandde uiteindelijk met een groot uitroepteken op de planning voor onze dicht-bij-huis-vakantie in La Roche-en-Ardennes van dit jaar.
Op een dik half uurtje rijden vanuit onze thuisbasis in La Roche, parkeren we zaterdagmorgen onze auto langs de N633 in Sedoz, op de ruime parking van de herberg 'Vallon de Ninglispo'. Er vertrekken verschillende wandelingen - waaronder de kortere Ninglispo-route zelf (6km) - maar wij (ikzelf, mijn vrouw Nicky, onze kids Demi en Kian, en het vriendinnetje Lien) volgen de langere 14km variant, die de canyon La Chaudière doorkruist, en later aansluit met de route langs de Chefna, een al even onstuimige zij-rivier.
Na een honderdtal meters asfalt verruilen we de verharde weg voor veel leukere ondergrond. Al meteen dienen we een zij-stroompje van de Ninglispo te doorkruisen, maar ontdekken op het nippertje een soort van bruggetje; hoewel het eigenlijk niet meer is dan een doormidden gezaagde boomstam. Zulke bruggetjes zullen we nog talloze keren tegenkomen, en vaker zonder een reling, dan met. Op dat moment proberen we - eigenlijk tegen beter weten in - nog onze voeten en schoenen droog te houden, en kiezen resoluut voor het bruggetje.
Het weggetje loopt dan een drie-honderdtal meter verder tot we de eerste keer de Ninglispo zelf doorkruisen. We volgen deze verder stroomopwaarts, en beginnen aan een gestage klim, die een halve wandeling zal aanhouden. De blauwe markering stuurt ons verschillende keren heen en weer over de Ninglispo, maar de route blijft steeds vlakbij de rivier. Meer nog, op sommige plaatsen dienen we het riviertje zelf een eindje te doorwaden.
Op een zeker moment kruisen we een bredere bosweg, en vanaf dit punt wordt het smalle pad langs de Ninglinspo echt wel moeilijker. De boomstam-bruggetjes zijn vaak ook niet meer in de beste staat en wat klim-en klauterwerk is bij momenten onvermijdelijk. Op zich maakt dat het er uiteraard alleen maar leuker op. Echt hoog wordt het nooit, maar het blijft natuurlijk wel oppassen geblazen. Op dit punt besluit ik mijn eerder geplande loop-route te laten voor wat ze was, en in de plaats daarvan later deze week deze tocht nog eens over te doen, maar dan al lopend.
De tocht blijft lekker chaotisch en we genieten van de letterlijk ontelbare watervalletjes in de uitgeschuurde rotsen. Na een stevige klim passeren we 'Bain de Diane' en iets verder nemen we even pauze om de kids de gelegenheid te geven een uitgebreide plons te maken in de 'Bouillon de la Chaudière'.
Van daaruit gaat het opnieuw steil omhoog tot we na een heel eind wandelen eindelijk de canyon verlaten, en de blauwe bordjes van de Ninglispo-route mogen laten voor wat ze zijn, en via een kort MTB-traject aansluiting zoeken op de Chefna-route. Dit kiezelpad is op de kaart slechts een 200tal meter, maar is zeker niet te onderschatten. Het pad wordt uiteindelijk wat breder, en bij een omgevallen boom besluiten we opnieuw pauze te nemen voor onze luch. Hier zitten we ongeveer halverwege, en met de eerdere zwempauze van de meisjes inbegrepen hebben we er inmiddels toch al ruim 3 en een half uur op zitten.
Nadat we een enorme boswachterswoning passeren, verlaten we het relatief vlakke plateau weer, om even later kort het gehuchtje Chefna/Ville-au-Bois te doorkruisen, om het kronkelend bospad te verruilen voor een gevarieerde, maar spannend steile afdaling die uiteindelijk uitkomt op een lastig beloopbaar 4x4-pad tussen de productiebossen. Op zich een prachtig stukje natuur, dat helaas wordt ontsiert door de overvloedig boskap. De verdere afdaling is niet bijzonder steil, maar door de onregelmatige ondergrond die bezaaid ligt met losliggende keien, wel redelijk technisch. Dan komen we uit op een splitsing van de route waarbij je kan kiezen tussen de standaard route, of een iets 'avontuurlijker' alternatief. Omdat onze GPS-track de standaard route volgt, besluiten we veiligheidshalve deze laatste maar gewoon te volgen.
Op het punt waar de twee alternatieve weggetjes weer samenkomen, ontdekken we opnieuw een prachtig zwemkommetje, en onder het mom van een fotopauze, laten we nog even onze voeten afkoelen in het heerlijk ijskoude water.
Daarna is het duidelijk dat we weer in de buurt van de bewoonde wereld komen. Het pad langs de Amblève, net voorbij Quarreux, is grillig, maar duidelijk door mensenhanden verhard. We smullen onderweg nog wat van heerlijk zoete braambessen, om de pakweg laatste halve kilometer over de N633 terug naar de parking af te leggen. In de auto op terugweg naar onze thuisbasis is het nogal stilletjes op de achterbank, maar zijn we het er allemaal over eens dat deze wandeling absoluut de moeite waard was, en dat ons weekje fun alvast supergoed was ingezet!
De eerste kilometers is foutlopen echter nagenoeg onmogelijk, dus probeer ik er tempo in te houden. Alles wat loopbaar is loop ik, en door de niet loopbare klim- en klauterstukjes kan ik steeds goed recupereren. De meeste brugjes negeer ik deze keer, en gebruik ze enkel indien noodzakelijk. Mijn Spyridons geven me steeds waardevolle feedback: wat ik niet zie, laten ze me voelen ; op sommige plekken stroomt het water van de Ninglispo gewoonweg te snel om enkel op mijn ogen te vertrouwen. Voor ik het goed en wel besef, passeer ik de plek waar de meisjes hun eerste bad namen. Ik herinner me de zware klim van het MTB-kiezelpad, maar ik voel me nog fit genoeg om een lichte looppas erin te houden.
Met kleine, snelle pasjes bereik ik tenslotte het plateau. Het vlakke stuk tot aan de boswachterswoning ligt er - na de flinke stortbuien van afgelopen twee nachten - flink modderachtig bij, en valt me in vergelijking met de voorbije klim relatief zwaar. Desondanks hou ik het tempo erin, maar ik betrap mezelf erop dat ik opgelucht de afdaling van het 4x4-pad aanvang. Misschien iets sneller dan veilig is (voor mij! :)) huppel ik over de losse keien naar beneden. Aan de splitsing van de standaard route met de facultatieve 'avontuurlijkere' afdaling, besluit ik in een opwelling toch deze laatste te nemen, en de Chefna over te steken.
Amper 10 meter verder gaat het mis: ik spring zonder nadenken naar een boomstam-brugje zonder reling, en nog voor mijn voeten op het brugje neerkomen, besef ik dat deze boomstam niet vlak ligt, en dat ik dat ik zowiezo flink nat ga worden. In een reflex verkies ik het water boven eventueel ongelukkig neerkomen op het bruggetje. Minder dan een seconde later sta ik tot mijn borst in het frisse water van de Chefna (m'n iPhone wordt nét niet nat), maar kan me desondanks de schrik in de benen nog rechtop houden. Dit had minder leuk kunnen aflopen.
Het verdere verloop van dit alternatief deel is inderdaad iets 'avontuurlijker', maar niet in bijzondere mate. Het pad is bovendien niet altijd even duidelijk te volgen, en markeringen zijn er niet op dit stukje, maar ik weet dat als ik de linkeroever van de Chefna bleef volgen, ik vanzelf uit zou komen aan het laatste zwemkommetje. Net als bij de wandeling passeer ik het kleine dorpje, om na een tweetal kilometers langs de Amblève weer bij de auto aan te komen. Tevreden klok ik af op 2u26 ; ruim binnen mijn doeltijd van 3u.
Hoewel voor een trailrun misschien wat aan de korte kant, was deze route in de Amblèvevallei absoluut de moeite waard. Het eerste deel is absuluut avontuurlijk te noemen, en het woeste karakter van de omgeving laat zeker een speciale indruk na. De tocht begint relatief zwaar met een aanhoudend stijgend verloop, maar is desondanks nergens ronduit moeilijk voor wie goed te been is. Wij verbleven weliswaar in La Roche, maar voor en flinke wandeling is een rit vanuit Vlaanderen zeker aan te raden. Voor een mooie trailrun... Eigenlijk ook! :)
Update 1: Het origineel GPX-bestand kan je downloaden via de Tourenplaner van Wandermagazin, of via 'mijn' Routes
Update 2: Meer sfeerfoto's vind je hieronder...
0 Comments