Dean Karnazes wordt al eens verweten dat hij zichzelf nogal weet te verkopen. Desondanks kan niemand ontkennen dat Karno toch keer op keer indrukwekkende prestaties neerzet. Uiteraard is niet alles wat hij deed/doet uitzonderlijk of uniek, maar je kan de het de man niet kwalijk nemen dat hij zichzelf goed marketeerd.In Ultra Maraton Man (voluit 'Ultra Maraton Man, Confessions of an all-night Runner) beschrijft Dean kort zijn jeugd, zijn eerste loop ervaringen, en hoe het lopen door het tragisch ongeval met zijn zus op een zijspoor raakt.
Het verhaal hoe hij op zijn 30e verjaardag midden in de nacht in een opwelling vertrekt voor een run van 30 mijl is ondertussen welbekend, net als de anekdote over hoe hij - tijdens diezelfde run - een pizza laat bezorgen in the middle of nowhere.
Met zijn relaas over zijn allereerste Western States komt het boek pas echt goed op gang. In verschillende hoofdstukken beschrijft hij tot in detail zijn highs en lows tijdens deze legendarische race, maar schuwt niet te bekennen dat hij zich vervolgens geweldig mispakt bij zijn eerste Badwater.
Zijn relaas over de allereerste - en vooralsnog enige - marathon op de zuidpool spreekt me iets minder aan, maar zijn solo-deelname aan de 199 mijl lange aflossingsrace 'The Relay' is dan weer een stuk interessanter om te lezen.
Alle kritiek over Karnazes ten spijt, vind ik 'Ultra Marathon Man' absoluut geen slecht boek. Het leest vlot, en zijn verhalen zijn op zich best entertainend. Het is weliswaar auto-biografisch, en het gaat inderdaad voornamelijk over 'Dean' en zijn verwezenlijkingen, maar uiteindelijk vind ik hem nergens overdreven opschepperig worden. Desondanks is het dan ook weer geen boek dat absoluut je in je collectie móet hebben, of zelfs maar gelézen moet hebben, maar voor wie graag loopt én leest - en eventueel graag leest over lopen :) - kan het vast en zeker aangenaam leesvoer zijn voor op een druilerige namiddag.
0 Comments