Door de barre weersomstandigheden arriveerden we maar net op tijd, en moest ik me meteen na op opspelden van mijn startnummer naar de voet van het Atomium begeven, waar enkele minuten later het startsein zou gegeven worden. Voor een massa-loop was er relatief weinig volk, vond ik wel. Achteraf bleek inderdaad dat slechts een 600-tal van de ruim 2000 ingeschreven lopers aan de start verschenen waren.
 |
| Bij gebrek aan eigen foto's: de start onder het Atomium... (foto belga) -UPDATE: Klik foto voor finisher movie! |
Tot aan de eerste heuvel ging het trouwens prima: met een gemiddelde hartslag van 143bpm had ik nog ruim reserve om indien nodig een tandje bij te steken. Bergop bleek wel een stuk lastiger. Aanvankelijk ging ik in een redelijk tempo de heuvel op, maar de groep waartussen ik liep minderde plots sterk snelheid. Omdat ik liever niet in de losse sneeuw wilde gaan lopen paste ik mijn tempo aan, en volgde hen verder in het platgelopen spoor. Een eindje verder trok het uitgelopen spoor zich wat open, en kon ik mijn gewone tempo terug hernemen, en zodoende het groepje langzaam maar zeker achterlaten.
Dat langzamere tempo - of was het toch de helling geweest? - had me echter waardevolle energie gekost. Na ongeveer twee kilometer moest ik noodgedwongen even gaan wandelen om te recupereren. Een honderd meter verder hervatte ik weer mijn gewone looptempo en op het vlakke stuk van de 'Avenue du Park Royal' kreeg ik terug wat zelfvertrouwen. Ik vond aansluiting bij een nieuw groepje, maar het lopen in de sneeuw bleef lastig.
Aan de rotonde 'Rond-Point Jean Offenberg' wachtte me een leuke verrassing: vrouwlief en de kinderen stonden me naast het parcours op te wachten en aan te moedigen. Met hernieuwde kracht handhaafde ik mijn tempo van 9km/u tot aan de volgende helling. Een official riep me toe dat ik de laatste kilometer inging, en dat ik vooral moest volhouden.
Die laatste helling was er echter absoluut teveel aan. Een stijging van 4% (Edit: 8,7% eigenlijk) deed mijn tempo zakken naar een 6,7km/u, en door de gladde sneeuw moest ik opnieuw gaan wandelen om boven te raken. Weliswaar gesteund door het feit dat nog verschillende andere lopers hier moesten gaan wandelen, verloor ik hier kostbare tijd, en krijg mijn ego een flinke deuk.
Het laatste stukje ging dan weer omlaag, en kon ik voldoende recupereren om de laatste paar honderd meter af te sluiten op normaal tempo.
Met gemengde gevoelens passeerde ik uiteindelijk de finish: enerzijds dolgelukkig met het uitlopen van mijn allereerste wedstrijd, anderzijds een beetje teleurgesteld dat ik toch een tweetal keer moest wandelen. Dat ik achteraf andere - meer ervaren - lopers hoorde zeggen dat het door de sneeuw toch wel een erg zware editie van Gaston Roelants was geweest, stak alleszins toch een beetje een hart onder de riem.
Uiteindelijk klokte ik de 4,8km af op 35:39 minuten met een gemiddelde van 8,1km/u, bijna 1km onder mijn normaal gemiddeld tempo.
Wedstrijdverloop
Officiële Resultaten:
Van de 92 ingeschreven lopers haalden 88 lopers de finish, en behaalde ik de 56e plaats. Voor een eerste keer misschien niet eens zo slecht? Waar ik iets minder over tevreden ben is mijn 5e plaats in mijn leeftijdscategorie (M35); met slechts 5 ingeschrevenen was ik dus effectief laatste :(
Al bij al was mijn eerste wedstrijd een wel toffe ervaring. Geen straffe prestaties neergezet - dat was ook niet de bedoeling - maar ik heb me toch enigzins weten te handhaven. Op een sneeuwvrij parcours had ik het er waarschijnlijk wel iets beter vanaf gebracht, maar de sneeuw lag er voor iedereen natuurlijk.
4 Comments
Toch knap gelopen, ik heb afgelopen weekend ook voor de eerste maal mogen ervaren hoe het is om in de sneeuw te lopen (jogging in Lier).
BeantwoordenVerwijderenHet is helemaal geen schande om ff over te schakelen op wandelen. Denk gewoon al aan het feit dat jij er stond en er zovele anderen nog niet eens zijn komen opdagen.
Je kan er enkel maar uit leren, volgende loop zal des te vlotter gaan,
succes en volhouden he
Geef maar toe, het was kicken! Een wedstrijdje is een mooie afwisseling in het eindeloze trainen én heeft als voordeel dat je daar toch weer probeert om jezelf te overtreffen. Trouwens, als je naar een wedstrijd toeleeft, dan heb je een doel voor ogen, focus!
BeantwoordenVerwijderenEn natuurlijk ook tijdens de wedstrijd gewoon genieten van het lopen, de sfeer, de gezelligheid,....
goed gedaan jongen, ik had nooit gedacht dat je nog eens bekend zou worden met lopen , doe maar verder en steeds beter volgende keer ben je halverwege om te eindigen en dan naar de eerste hop met de beentjes
BeantwoordenVerwijderenleuk en eerlijk verslagje, zo lezen we het graag. Je hebt inderdaad niet het gemakkelijkste parcours uitgekozen voor je eerste wedstrijd, bovendien zorgde het in de sneeuw lopen dat het idd een stuk lastiger was, maar toch al bij al een resultaat dat er mag wezen e, bijna in de helft van de uitslag, voor de eerste zeker nie slecht e dus, volgend jaar loop je deze wedstrijd opnieuw en dan doe je een stuk af van je tijd ;)
BeantwoordenVerwijderen